Facebook’ta “Kimliğinizi açıklar mısınız?” diye bir soru geldi. Hak verdim. “Bisikletle Anadolu Yollarında” diye bir profil oluşturdum, bisikletle Anadolu turu yapacağımı iddia ediyorum ama bir ismim yok :)
Sosyal medyada isim kullanmayı tercih etmiyorum. Bu nedenle sosyal medya sitelerinde kişisel olarak kullandığım ismim: “Haymana Beygiri”
"Neden Haymana Beygiri?" diye soran çok oluyor. "Haymanalı mısın?" diyen var, "Atlara mı merakın var?" diyen var..
Bunlardan bağımsız olarak kendime bu ismi layık görmemin sebebi, “Haymana beygiri gibi dolaşmak” diye bir deyimin olması, bunun da çok gezen boş gezen anlamına gelmesidir. Bana uyan ve kendime yakıştırdığım bir isim. Beğenmeyeni çok biliyorum ama ben seviyorum :)
Asıl kimliğime gelirsek ismim Ozan Yılmaz. 26 yaşımdayım. Van doğumlu, İzmir büyümeli, Edirne kütüklü, Bulgaristan macırı, ana tarafından Mustafakemalpaşalı.. Tam bir Türkiye mozaiğiyim :) Ailemin tek çocuğuyum ama evde 2 muhabbet kuşumuz ve yakın çevremde çok meşhur, 10 kiloya yakın ağırlığıyla devasa, Şehmuz isimli sarmal bir miyavımız var. Yalnız mıyım? Bilmiyorum :)
2 yaşımdan bu yaşıma kadar İzmir’deydim. İlköğretim ve liseyi burada okudum. Ege Üniversitesi Biyoloji Bölümü’nü bırakıp Anadolu Üniversitesi (nam-ı diğer açıköğretim) İşletme Bölümü mezunu oldum. 2,5 sene part-time olarak Kipa’da çalıştım. Aslında şu an bu yazıyı yazarken hala çalışıyorum ama tura çıkmadan önce işten de çıkacağım :)
Bisiklet ise hayatımda hep oldu. Bunun en büyük nedeni canım ailemdir. Yürümeye başladığım andan bu ana kadar hiç bisikletsiz bırakmadılar beni.. Daha 3 4 yaşlarımda ilk bisikletimi almışlar. Yaşım ilerledikçe de bisikletlerimi değiştirmişler. Benim çocukluğumdan hatırladığım, pikniğe gittiğimiz zaman bisikletimi arabamızın bagajına koyardık, onlar piknik yaparken ben bisikletimle gezerdim. Biraz daha büyüyünce tatile gittiğimiz yerlere de götürmeye başladık. Öğlen denize girip akşam bisiklet sürerdim :)
Bisikletle ciddi anlamda haşır neşir olmaya başladığım yıl ise 2008.
2008 yılında Ege Üniversitesi Biyoloji Bölümü’ne başladım. Aynı zamanda da bisikletle yapılan uzun turlar ilgimi çekmeye başladı. Bir yandan internetten araştırmalar yapıyor bir yandan da Ege Üniversitesi Bisiklet Topluluğu’nun (Ebit) eğitim toplantılarına gidiyordum. Kendileriyle eğitim sürüşü dışında hiç pedallamasam da bana kattıkları için müteşekkirim :)
Ben o dönemde daha çok bireysel takılıyordum. Çeşitli grupların turlarına gidiyordum. Daha sonra bir kaç arkadaş Amatör Bisiklet Hareketi diye bir oluşum başlattık. Hekese açık ama genelde kendi aramızda turlar yapıyorduk.
Günübirlik turlar keyifliydi keyifli olmasına fakat ben günaşırı turları çok merak ediyordum. Nitekim merakıma nail olan ilk turum kış günü 4 gün süren Mordoğan - Karaburun - Çeşme turuydu. Bu ilk uzun turumda Ali Aktuyun, Mehmet Değirmenci, Serpil Cangür, Kayhan Özoğul, Ramazan Kuruçay gibi tecrübeli bisikletçilerle pedal çevirmek benim için büyük bir şanstı. Ümit Orhan da benim gibi ilk uzun soluklu turundayı ve bu tur için İstanbul’dan kalkıp gelmişti :)
Daha sonra ilk çadırlı turumda nisan ayında Bodrum’a gittik. Bahar ayları bisiklet sürmek için müthiş keyifli oluyor. Hele ki yoldaşlarınız da keyifli ise :) Aytaç Aksoy, Semih Çelikoğlu, Emre, Yamin Kutlu ve bize bir süreliğine eşlik eden Hüseyin Gümüş ve Evrim Yiğit..
Bu turda bize neden pedalladığımızı, neden bu kadar yol geldiğimizi, amacımızı soran çok oldu.. Biz de insanlara cevap verirken tereddütlere düştük. Gezmek için yoldaydık ama amacımızı sorgulayan bu sorulara hazırlıklı değildik. Küresel ısınmaya karşı bisikletin alternatif bir ulaşım aracı olduğu gibi konulardan bahsettik..
İzmir’e dönüşte ise bu sorular bizim daha çok düşünmemize yol açtı. Bisikletin sadece keyif ve gezinti aracı olmaktan çıkıp bir amacının da olması gerektiği konusunda hem fikirdik.
Bu fikirlerin konuşulup tartışılıp harmanlanmasıyla da ileriki süreçte Karşı Bisiklet grubu kuruldu.
Karşı Bisiklet tur ve eylemlerine devam ederken ben de kah Karşı Bisiklet ile kah bireysel olarak turlarıma devam ediyordum.
2011 yılında psikiyatrik bir rahatsızlık geçirdim. Bu dönemde bisiklete ara verdim.
2012 Kasım ayında yeni bisikletimi aldım. Dağ bisikletinden tur bisikletine evrildim :) Bisikleti o kadar özlemiştim ki geri dönüşüm de hızlı oldu. Karşı Bisiklet ile bir çok tura, eyleme imza attık. Bunlardan bazıları:
Direniş Yolunda.. Taksim’e.. (İzmir - Taksim)
Gel, Savaşın Tekerine Çomak Sokalım! Savaşa Karşı, Adana - Hatay
Nükleersiz Çok Yaşa! Nükleere Karşı, Giresun - Sinop
Bisiklet çok yönlüdür. Ona bir çok misyon yükleyebilirsiniz. Basit olarak düşünmek isterseniz, ben bisikleti tur amacım dışında ulaşım aracı olarak da kullanıyorum. İşe bisikletle gidip geliyorum. Deneyin siz de yapabilirsiniz :)
En uzun turum 20 gün, 967 km süren Güneye Giderken.. Final: “İzmir - Alanya” turumdu. Bu kadar uzun sürmesinin nedeni kıyı kıyı dolaşmamdı :)
Son uzun soluklu turum ise 8 gün, 625 km süren Köyceğiz - Alanya turum idi. Bu tur, Türkiye turuna çıkmak için beni fişekledi :) Zaten hayalim olan bu tura bir adım daha yaklaşmamı sağladı..
Bir kimlik sorusundan girip hayat hikayemi anlattım size. Blog olayına pek alışkın değilim, ne yazacağım ben yaa diyordum ama uzattım da uzattım. Neyse ismim Ozan.. Belki lazım olur :)
Sosyal medyada isim kullanmayı tercih etmiyorum. Bu nedenle sosyal medya sitelerinde kişisel olarak kullandığım ismim: “Haymana Beygiri”
"Neden Haymana Beygiri?" diye soran çok oluyor. "Haymanalı mısın?" diyen var, "Atlara mı merakın var?" diyen var..
Bunlardan bağımsız olarak kendime bu ismi layık görmemin sebebi, “Haymana beygiri gibi dolaşmak” diye bir deyimin olması, bunun da çok gezen boş gezen anlamına gelmesidir. Bana uyan ve kendime yakıştırdığım bir isim. Beğenmeyeni çok biliyorum ama ben seviyorum :)
Asıl kimliğime gelirsek ismim Ozan Yılmaz. 26 yaşımdayım. Van doğumlu, İzmir büyümeli, Edirne kütüklü, Bulgaristan macırı, ana tarafından Mustafakemalpaşalı.. Tam bir Türkiye mozaiğiyim :) Ailemin tek çocuğuyum ama evde 2 muhabbet kuşumuz ve yakın çevremde çok meşhur, 10 kiloya yakın ağırlığıyla devasa, Şehmuz isimli sarmal bir miyavımız var. Yalnız mıyım? Bilmiyorum :)
2 yaşımdan bu yaşıma kadar İzmir’deydim. İlköğretim ve liseyi burada okudum. Ege Üniversitesi Biyoloji Bölümü’nü bırakıp Anadolu Üniversitesi (nam-ı diğer açıköğretim) İşletme Bölümü mezunu oldum. 2,5 sene part-time olarak Kipa’da çalıştım. Aslında şu an bu yazıyı yazarken hala çalışıyorum ama tura çıkmadan önce işten de çıkacağım :)
Bisiklet ise hayatımda hep oldu. Bunun en büyük nedeni canım ailemdir. Yürümeye başladığım andan bu ana kadar hiç bisikletsiz bırakmadılar beni.. Daha 3 4 yaşlarımda ilk bisikletimi almışlar. Yaşım ilerledikçe de bisikletlerimi değiştirmişler. Benim çocukluğumdan hatırladığım, pikniğe gittiğimiz zaman bisikletimi arabamızın bagajına koyardık, onlar piknik yaparken ben bisikletimle gezerdim. Biraz daha büyüyünce tatile gittiğimiz yerlere de götürmeye başladık. Öğlen denize girip akşam bisiklet sürerdim :)
Bisikletle ciddi anlamda haşır neşir olmaya başladığım yıl ise 2008.
2008 yılında Ege Üniversitesi Biyoloji Bölümü’ne başladım. Aynı zamanda da bisikletle yapılan uzun turlar ilgimi çekmeye başladı. Bir yandan internetten araştırmalar yapıyor bir yandan da Ege Üniversitesi Bisiklet Topluluğu’nun (Ebit) eğitim toplantılarına gidiyordum. Kendileriyle eğitim sürüşü dışında hiç pedallamasam da bana kattıkları için müteşekkirim :)
Ben o dönemde daha çok bireysel takılıyordum. Çeşitli grupların turlarına gidiyordum. Daha sonra bir kaç arkadaş Amatör Bisiklet Hareketi diye bir oluşum başlattık. Hekese açık ama genelde kendi aramızda turlar yapıyorduk.
Günübirlik turlar keyifliydi keyifli olmasına fakat ben günaşırı turları çok merak ediyordum. Nitekim merakıma nail olan ilk turum kış günü 4 gün süren Mordoğan - Karaburun - Çeşme turuydu. Bu ilk uzun turumda Ali Aktuyun, Mehmet Değirmenci, Serpil Cangür, Kayhan Özoğul, Ramazan Kuruçay gibi tecrübeli bisikletçilerle pedal çevirmek benim için büyük bir şanstı. Ümit Orhan da benim gibi ilk uzun soluklu turundayı ve bu tur için İstanbul’dan kalkıp gelmişti :)
Daha sonra ilk çadırlı turumda nisan ayında Bodrum’a gittik. Bahar ayları bisiklet sürmek için müthiş keyifli oluyor. Hele ki yoldaşlarınız da keyifli ise :) Aytaç Aksoy, Semih Çelikoğlu, Emre, Yamin Kutlu ve bize bir süreliğine eşlik eden Hüseyin Gümüş ve Evrim Yiğit..
Bu turda bize neden pedalladığımızı, neden bu kadar yol geldiğimizi, amacımızı soran çok oldu.. Biz de insanlara cevap verirken tereddütlere düştük. Gezmek için yoldaydık ama amacımızı sorgulayan bu sorulara hazırlıklı değildik. Küresel ısınmaya karşı bisikletin alternatif bir ulaşım aracı olduğu gibi konulardan bahsettik..
İzmir’e dönüşte ise bu sorular bizim daha çok düşünmemize yol açtı. Bisikletin sadece keyif ve gezinti aracı olmaktan çıkıp bir amacının da olması gerektiği konusunda hem fikirdik.
Bu fikirlerin konuşulup tartışılıp harmanlanmasıyla da ileriki süreçte Karşı Bisiklet grubu kuruldu.
Karşı Bisiklet tur ve eylemlerine devam ederken ben de kah Karşı Bisiklet ile kah bireysel olarak turlarıma devam ediyordum.
2011 yılında psikiyatrik bir rahatsızlık geçirdim. Bu dönemde bisiklete ara verdim.
2012 Kasım ayında yeni bisikletimi aldım. Dağ bisikletinden tur bisikletine evrildim :) Bisikleti o kadar özlemiştim ki geri dönüşüm de hızlı oldu. Karşı Bisiklet ile bir çok tura, eyleme imza attık. Bunlardan bazıları:
Direniş Yolunda.. Taksim’e.. (İzmir - Taksim)
Gel, Savaşın Tekerine Çomak Sokalım! Savaşa Karşı, Adana - Hatay
Nükleersiz Çok Yaşa! Nükleere Karşı, Giresun - Sinop
Bisiklet çok yönlüdür. Ona bir çok misyon yükleyebilirsiniz. Basit olarak düşünmek isterseniz, ben bisikleti tur amacım dışında ulaşım aracı olarak da kullanıyorum. İşe bisikletle gidip geliyorum. Deneyin siz de yapabilirsiniz :)
En uzun turum 20 gün, 967 km süren Güneye Giderken.. Final: “İzmir - Alanya” turumdu. Bu kadar uzun sürmesinin nedeni kıyı kıyı dolaşmamdı :)
Son uzun soluklu turum ise 8 gün, 625 km süren Köyceğiz - Alanya turum idi. Bu tur, Türkiye turuna çıkmak için beni fişekledi :) Zaten hayalim olan bu tura bir adım daha yaklaşmamı sağladı..
Bir kimlik sorusundan girip hayat hikayemi anlattım size. Blog olayına pek alışkın değilim, ne yazacağım ben yaa diyordum ama uzattım da uzattım. Neyse ismim Ozan.. Belki lazım olur :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder